Көгілдір түн

Көгілдір түн.
Көк түннің көктемі гүл.
Жұлдыз сүрер бір-ақ күн көкте ғұмыр.
Сонау алыс жұлдыздар алыс емес,
Мына түн қап-қара емес, көп-көгілдір.
Көп жұлдызға көсем ғып қадапты Айды,
Қиылған қабақтай Ай, садақтай-ды.
Біріне-бірі ғашық екі бұлбұл
Құйқылжып, махаббатты мадақтайды.
Қосылып ап, не түрлі ән салады
Қапырық түн, еспейді таң самалы.
Ай бетіндегі ару қыз маған қарап,
Мұңаяды, немесе тамсанады.
Несіне қызығасың, Ару, маған?
Тек түнде тыншиды ғой дауыл ғалам.
Ал менің сезіміме тыным бермей,
Бір адам түн ұйқымды тағы ұрлаған.
Бұлбұл үні бастайды бойды егеске,
Махаббат-ән салмайды тойды да еске.
Сол бір жан атырмастан ақ таңымды,
Мәңгілік түн орнатып қойды емес пе?
Көгілдір түн...

Нәзира Бердалы