О, өмір!

Көп көргеннен сұрармын,
Көп белеске шығармын.
Кей сұраққа келгенде
Күмілжумен тынармын...
Көрінгенге ұнармын,
Күйінгенде...жылармын...
Күлермін...
О, Өмір!
Мен өзіңе құмармын.
Мен өзіңе іңкәрмін –
Жапырағы жыр-талдың!
Жазылмаған хаттарды
Жүрегімде жыртармын...
Әр деміңді сезініп,
О, Өмір!
Сені мәңгі шырқармын.
Ән ғып сені шығардым,
Гүл ғып сені жұлармын...
Фәниге екі келмеспін,
Бақида екі туармын...
О, Өмір!
О, Өмір...
Сені қашан ұғармын?...