Жауын...

Жауын!
Жаудың ба?
Жып-жылысың.
Өзіңсің таңғы бағым, түнгі ырысым.
Көктемнің хабаршысы, қуанышы,
Тағы да сол көктемнің бір мұңысың.
Тырсылынан естіліп тойдағы ән,
Жанарымда жауын – жас, ойда – күмән.
Бал балалық шағымды байқап тұрмын
Тынымсыз тамшылардың ойнағынан.
Мұның қалай, мұңымды өршіткенің?
Жыр құмар жан алқынып, өршіп демім...
Шер толқытқан көңілімнің шарайнасы –
Шеңбер-шеңбер...шертілген көлшіктерің.
Бұлтты әкеліп, биікке асып қойған
Бұл жаңбырдан сай-сала тасып, толған.
Биші тамшы, күн көктем, жылы жаңбыр,
Өздеріңе әрқашан ғашық болғам!..