Арулар әлемі

Айтқаным, Ана, ән бе еді? Арманым асқар тау ма еді? Сол таудан бүгін құладым, Ана – Жер бетінде ұстап тұрған жан мені...

Бие-бұлттан жылы саумал сауып қыр, Еріді қар, Күн демінен тауып нұр. Елжіреген табиғат, Жаңа жаңбыр жанарынан Жасыл көктем жауып тұр.

Бағланды жеке сойдырған, Жағланға киім толдырған Өрешеден алып дәмдісін Алдыңа әкеп қойдырған Осынау жалған дүниеде Анадан жомарт бар ма екен?